เสาชิงช้าที่กรุงเทพมหานคร
เสาชิงช้าที่กรุงเทพมหานคร ถือว่าเป็นมรดกของทางประเทศไทยของเราเลยกันว่าได้ โดยที่ตั้งของเสาชิงช้า ตั้งอยู่ที่หน้าวัด สุทัศน์เทพวราราม และลานหน้า ศาลว่าการกรุงเทพมหานคร (ลานคนเมือง) อยู่ใกล้กับ เทวสถานโบสถ์พราหมณ์ อยู่แขวง วัดราชบพิธ เขต พระนคร กทม. เสาชิงช้าแห่งนี้มีลักษณะเป็นชิงช้าขนาดใหญ่พอสมควร ตั้งอยู่บนแท่นหิน มีเส้นผ่านศูนย์กลาง ฐานวงกลมที่ประมาณ 10.50 ม. มีความสูงประมาณ 21.15 ม. พื้นปูนปูกระเบื้องดินเผาสีแดง และมีบันได 2 ข้าง ตามแนวแผ่นโค้งได้ติดจารึกประวัติของเสาชิงช้า เสาหัวเม็ด ทำด้วยไม้สักกลึงกลมแบบเสาไม้แกนกลางคู่และเสาตะเกียบ 2 คู่ โครงยึดหัวเสาทั้งคู่แกะสลักแบบสวยงาม กระจังหูช้างไม้เป็นลายไทย และทางด้วยสีแดงทั้งหมด และที่สำคัญติดสายล่อฟ้าไว้ด้วย จากลวดลายกระจังด้านบนลงสู่ดิน
เสาชิงช้าได้ประกาศขึ้นทะเบียนเป็น โบราญสถาน สำคัญโดยกรมศิลปากร ไว้เมื่อวันที่ 22 พฤษจิกายน พ.ศ. 2492 นับตั้งแต่ที่ได้สร้างเมื่อครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2327 และได้บูรณปฎิสังขรณ์ครั้งล่าสุดและได้ถูกถอดแล้วเปลี่ยนใส่คู่ใหม่เมื่อปี พ.ศ. 2549 รวมเสาชิงช้ามีอายุรวมโดยประมาณ 222 ปี
ประเทศไทยยังมีชิงช้าอีกหนึ่งแห่งโดยตั้งอยู่ที่ เมืองนครศรีธรรมราช ณ หน้าหอพระอิศวร ซึ่งก็ได้มีการทำพิธีโล้ชิงช้ามาแต่โบราญมาตลอดเช่นกัน แต่ก็ได้เลิกไปก่อนที่จะมีการก่อสร้างขึ้นใหม่ในภายหลัง โดยจำลองแบบมาจากเสาชิงช้าที่กรุงเทพมหานคร
